کمبود استاد در برخی رشتههای دانشکدگان هنرهای زیبا
تاریخ انتشار: ۲۳ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۴۵۸۶۸۲
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری فارس به نقل از روابط عمومی دانشگاه تهران، سید محمد مقیمی رئیس دانشگاه تهران در دیدار با احمد کامیابی مسک استاد بازنشسته دانشگاه تهران که حدود ۱۴ سال از بازنشستگی او میگذرد، از این استاد سرشناس و پیشکسوت خواست که با حضور در جمع دانشجویان و با درمیان گذاشتن تجربههای خود با جوانان، همچنان به عنوان یک الگوی در دسترس علاقمندان این حوزه، الهامبخش باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مقیمی افزود: برنامه ما این است که دانشکدگان هنرهای زیبا را با استفاده از تجربیات و رهنمودهای اساتید باسابقه آن، به اوج برسانیم. در همه رشتهها و بخصوص رشتههای هنری نباید فقط به ارائه یک سری سرفصل دروس توسط استاد اکتفا شود بلکه استاد باید چنان وقت بگذارد که از جهتهای مختلف برای دانشجو الگو شود. مشکلی که هم اکنون در برخی رشتههای دانشکدگان هنرهای زیبا با آن مواجه هستیم کمبود استاد است، بخصوص در زمینه هنرهای نمایشی که بیشتر مدرسان به صورت حقالتدریسی بکار گرفته میشوند.
رئیس دانشگاه تهران با تاکید بر جایگاه ویژه هنر و هنرمند در ارتقای فرهنگی جامعه، اذعان داشت: اگر میخواهیم ارزشهای ملی، انقلاب اسلامی و فرهنگ بومی را معرفی و در راستای تقویت آن اقدام کنیم، یکی از اثرگذارترین روشها، زبان هنر است، لذا بایستی بیشتر به مباحث هنری بپردازیم و در این خصوص با هنرمندان به گفتوگو بنشینیم و در خلال یک سلسله گفتوگوی مستمر بتوانیم ظرفیت هنر و هنرمندان را برای رفع چالشهای فرهنگی و اجتماعی کشور به میدان بیاوریم. در همین راستا تجربه دانشگاه تهران در برگزاری خانه گفتوگو با حضور جمعی از اهالی فرهنگ و ادب که بحثهای صریحی در این نشست مطرح شد، نشانگر اثربخشی گفتمان علمی در این حوزه است.
استاد دانشکدگان مدیریت دانشگاه تهران با تأکید بر تکرار نشست خانه گفتوگو با اهالی فرهنگ و هنر در دانشگاه تهران، از راهاندازی شبکه تلویزیون اینترنتی دانشگاه تهران به عنوان گام دیگر برای بسترسازی برای شکلگیری فضای گفتوگو با طیفهای فکری مختلف و تخصصها و دیدگاههای مفید برای رشد و توسعه ایران اسلامی نام برد و از استاد احمد کامیابی خواست تا در زمینه معرفی آثار و دیدگاهها و همچنین اجتماعی نمودن علم، با تلویزیون اینترنتی دانشگاه همکاری داشته باشد.
احمد کامیابی مسک نیز در این دیدار با استقبال از ایده گفتوگو با ذینفعان به عنوان یک راهبرد کمهزینه و پر فایده برای واکاوی مسائل جامعه، نسبت به برخی کاستیها ابراز نگرانی کرد. او نسبت به آنچه که تحت عنوان «رواج نوعی بیاعتنایی در نسل جدید نسبت به گذشته و مفاخر ایرانی» مطرح میکرد، هشدار داد. او از رئیس دانشگاه خواست تا فکری به حال این موضوع شود.
کامیابی معتقد است: «علاوه بر ضعفهایی که در داخل داریم، استعمارگران خارجی هم خیلی به این وضعیت کمک میکنند. باید برای عبور از این وضعیت راهی پیدا کنیم. چاپ کتابهای مفید و قرار دادن کتابها در اختیار دانشجویان میتواند خیلی مفید باشد.»
استاد احمد کامیابی از نخستین اساتیدی است که در جریان سلسله دیدارهای رئیس دانشگاه تهران با اساتید پیشکسوت، جمعی از شاگردان جوان خود را نیز دعوت کرده است تا در زمان حضور رئیس دانشگاه تهران در منزل استاد، آنها هم در این دیدار حضور داشته باشند. اهل خانه استاد کامیابی ظاهراً همگی در خارج از کشور به سر میبرند و نوه دختری او نیز پاییز به دنیا میآید. مقیمی از استاد کامیابی میخواهد که در مهر ماه همزمان با آغاز سال تحصیلی جدید به جمع دانشجویان هنرهای زیبا بیاید و گفتوگوی استاد و شاگردی از جنس هنری رقم بزند.
معرفی مجموعه کتابها و نشانهایی که استاد کامیابی طی چند دهه تحقیق و تدریس دریافت کرده است، از جمله نشان عالی «شوالیه پالمهای آکادمیک» که از سوی دولت فرانسه دریافت کرده است، بخش دیگر دیدار رئیس دانشگاه تهران با استاد پیشکسوت دانشکدگان هنرهای زیبا را تشکیل میداد؛ اما در منزل استاد، هیچ نشانی پررنگتر از مجسمههای کرگدنهای ریز و درشت و قد و نیم قدی نبود که در روی زمین و در دکور و روی دیوار و جای جای این خانه نصب شده و خودنمایی میکند.
اهالی هنر ماجرای این کرگدنها را میدانند اما شاید ندانند و یا باور نکنند که این همه کرگدن در منزل شوالیه بیرجندی نمایش ایران باشد. اما چکیده ماجرای کرگدن در زندگی استاد از این قرار است: «احمد کامیابی در سالهای تحصیل در دانشگاه مون پلیه با دپارتمانهای زبان و ادبیات اسپانیایی و فرانسه همکاری کرد و چند نمایشنامه به زبان اسپانیایی در دانشگاه به صحنه برد. بلافاصله پس از انجام رساله فوقلیسانس، برای دکترا ثبتنام کرد و موضوع رسالهاش با کارهای پیشین بیارتباط بود: "کرگدنهای اوژن یونسکو". کامیابی بیش از سه سال روی این رساله کار کرد. در سال ۱۳۵۶ قبل از اینکه به ایران برگردد بلافاصله برای دکترای دولتی که بالاترین مدرک دانشگاهی جهان است نامنویسی کرد؛ و موضوع این رساله «مسئله انتظار و چگونگی اجرای آن در نمایشنامههای یونسکو و بکت در سراسر جهان و ارتباط فرهنگی بین شرق و غرب» بود.
این رساله را با گرفتاریهایی که برایش پیشآمد دیرتر از موعد تعیینشده به اتمام رساند؛ ولی رسالهای است که مورد تأیید ساموئل بکت و اوژن یونسکو در زمان حیاتشان و بیشتر دانشگاهیان و منتقدین تئاتر در سراسر جهان قرار گرفت. در زمانی که در دانشگاه مشهد بود استادش علی شریعتی در کلاس شعری از بودا خوانده بود که نامش «کرگدن» بود.
این شعر سبب شد که به طرف اوژن یونسکو رفت. هدفش این بود که ثابت کند اوژن یونسکو در انتخاب کرگدن همچون نماد و سمبل نازیها اشتباه کرده است. یونسکو در مقدمهای که بر رساله وی نوشت و در دفترهای رونو بارو چاپ کرد به درستی این مسئله اعتراف کرد. کامیابی برای فهم نمایشنامههای یونسکو به کشورهای مختلف از جمله وطن نخست یونسکو رومانی و اغلب کشورهای اروپایی و آمریکا سفر کرد.
اولاً او میخواست فرهنگ جامعهای را که یونسکو در آن تربیت شده و تحصیل کرده بود بشناسد و سپس ببیند در کشورهای مختلف جهان با رژیمهای مختلف سیاسی و فرهنگهای گوناگون چگونه از آثار اوژن یونسکو و بخصوص کرگدنها استقبال کردهاند. وقتی این رساله را به پایان رساند برای تشکر از همه کسانی که به او کمک کرده بودند یک نسخه از رساله را فرستاد. یونسکو ده روز پس از دریافت رساله، مفصّلترین مقدمهای را که تا پایان عمرش نوشته بود بر آن نگاشت و برایش فرستاد و ژان لویی بارو کارگردان مشهور فرانسوی (قرن ۲۰) رساله، دوباره کرگدنها را روی صحنه برد، با برداشتی که احمد کامیابی از این نمایشنامه کرده بود، و یک شماره از دفترش را به آن اختصاص داد.»
مقیمی رئیس دانشگاه تهران در پایان این دیدار سکهای نقرهای که نشان دانشگاه تهران بر روی آن ضرب شده بود را به احمد کامیابی هدیه داد.
پایان پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: دانشگاه تهران احمد کامیابی سکه نقره ای رئیس دانشگاه تهران دانشگاه تهران دانشگاه تهران احمد کامیابی اوژن یونسکو گفت وگو کرگدن ها رشته ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۵۸۶۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خدشهدار شدن استقلال دانشگاه؛ «دخالتها در دانشگاه زیاد شده است»
دبیر کانون صنفی استادان دانشگاه گفت: «متاسفانه دخالتهای دولت در دانشگاه زیاد شده است، حتی اختیارات وزارت علوم کاهش پیدا کرده طوریکه بهنظر میرسد این وزارت کشور است که به دانشگاه دستور میدهد. مثلاً همین محدودیتهای ایجاد شده و مسائل امنیتی که بر دانشگاهها حاکم شده از طرف وزارت کشور و شورای امنیت کشور است، در این وضعیت میشود گفت وزارت علوم هیچ نقشی ندارد.»
به گزارش خبرآنلاین، دانشگاه حال و روز خوبی ندارد، استادان دانشگاه هم همینطور، موضوع اخراج اساتید مرداد ماه سال گذشته بود که در رسانهها دست به دست شد، هر روز یک استاد اعلام میکرد که یا از دانشگاه اخراج شده یا اینکه با او قطع همکاری کردهاند، مسئلهای که تا آخرین روزهای سال ۱۴۰۲ هم ادامه داشت و منجر به برگزاری مناظره میان رئیس دانشگاه تهران و استادان اخراجی از این دانشگاه شد.
حالا کارن ابرینیا، دبیر کانون صنفی استادان دانشگاه میگوید: «سال ۱۴۰۲ برای دانشگاه سال خوبی نبود و برای اساتید انواع و اقسام محدودیتها و محرومیتها ایجاد شد. این محدودیتها شامل حدود ۲۰۰ استاد دانشگاه شده است و نزدیک به ۲۵ استاد از دانشگاه اخراج شدند.»
متن کامل گفتوگو با دبیر کانون صنفی استادان دانشگاه در ادامه آمده است.
وضعیت استادان دانشگاه را در سال ۱۴۰۲ چهطور بررسی میکنید؟
سال ۱۴۰۲ برای دانشگاه سال خوبی نبود و برای اساتید انواع و اقسام محدودیتها و محرومیتها ایجاد شد.
چه محدودیتهایی برای استادان ایجاد شد؟
انواع مختلف دارد، این محدودیتها شامل استادانی شد که در واکنش به حوادث سال ۱۴۰۱ بیانیه امضا کردند یا اعلام موضع کردند، مثلاً با تبدیل وضعیت آنها از حالت پیمانی به رسمیآزمایشی و بعد وضعیت رسمی موافقت نکردند یا مراحل تغییر وضعیت آنها را متوقف کردند. یا در موردی دیگر برای ترفیع سالانه استادان مشکل ایجاد کردند، یا ارتقا برخی استادان از دانشیاری به استادی را متوقف کردند. در این میان برخی استادان اخراج شدند و برخی دیگر هم علیرغم اینکه اخراج نشدند اما حقوق آنها قطع شد.
چه تعداد استاد از دانشگاهها اخراج شدند؟
انواع محدودیتها شامل حدود ۲۰۰ استاد دانشگاه شده است و نزدیک به ۲۵ استاد از دانشگاه اخراج شدند.
همه این محدودیتها به دلیل اعلام موضع درباره حوادث سال ۱۴۰۱ بود؟
بله، اما برخی هم بهخاطر فعالیت صنفی در کانون صنفی استادان دانشگاهی ایران بود، برخی دانشگاهها با فعالیت صنفی استادان مخالفت کردند درصورتیکه این کانون از وزارت کشور مجوز فعالیت دارد.
این محدودیتها چه آسیبی به نهاد دانشگاه وارد میکند؟
دانشگاه نهاد علم است و باید مستقل باشد، علم باید آزادی و استقلال داشته باشد، مثلاً اعضای هیات علمی بتوانند درباره مسائل علمی و دانشگاه خودشان تصمیم بگیرند و اینکه چگونه محیط علمی را اداره کنند. بنابراین آسیب جدی آن حذف استقلال از دانشگاه است.
بهطور مشخص استقلال دانشگاه چهطور نقض شده است؟
متاسفانه دخالتهای دولت در دانشگاه زیاد شده است، حتی اختیارات وزارت علوم کاهش پیدا کرده طوریکه بهنظر میرسد این وزارت کشور است که به دانشگاه دستور میدهد. مثلاً همین محدودیتهای ایجاد شده و مسائل امنیتی که بر دانشگاهها حاکم شده از طرف وزارت کشور و شورای امنیت کشور است، در این وضعیت میشود گفت وزارت علوم هیچ نقشی ندارد. فراتر از وزارت کشور نهادهای متعددی داریم که درباره دانشگاه تصمیمگیری میکنند و نقش وزارت علوم بسیار کمرنگ شده است.
نظرتان درباره ایده مهاجرت و مهاجرت استادان و دانشجویان چیست؟
اقداماتی که گفتم جوانان را نا امید میکند، آنهم استادان جوانی که با علاقه به کشورشان برگشتند و عضو هیات علمی شدند، درحالیکه میتوانستند در خارج از کشور بمانند.
این گروه در ایران با محدودیت و امر و نهی مواجه شدند، حتی برخی دانشگاهها به استادان گفتند کسانیکه درباره حوادث سال ۱۴۰۱ بیانهای امضا کردند اگر میخواهند بهکارشان ادامه دهند باید توبه نامه امضا کنند و اظهار پشیمانی کنند، در این شرایط استاد جوان نا امید میشود آنهم در وضعیتی که درآمد مناسب ندارد، با حقوقی که به یک استادیار میدهند نمیتواند یک خانه در تهران اجاره کند؛ درآمد استادان دانشگاه در ایران حتی قابل مقایسه با درآمد استادان در کشورهای همسایه نیست، خوب معلوم است اگر استادی در ایران محدودیتهای زیادی دارد و درآمد کافی هم ندارد بهفکر مهاجرت میافتد، آنهم نه به کشورهای اروپایی و آمریکا بلکه بههمین کشورهای اطراف ایران. برای انجام کار علمی شما نباید دغدغه و پریشانی داشته باشید درحالیکه دغدغه وضعیت اقتصادی و معیشتی، وضعیت دانشگاه و فرهنگ، وضعیت سیاست همگی بر روی دوش استاد دانشگاه افتاده است.
بهنظرتان دانشگاهیان چقدر باید در مسائل سیاسی ورود کنند؟
اتفاقا من هم موافق نیستم دانشگاه سیاسی شود، اما به این معنی نیست که نسبت به همه مسائل بیتفاوت باشد. در خارج از ایران هم همه استادان غیر سیاسی هستند اما در همین جریان فلسطین و اسرائیل خیلیهایشان اظهار نظر کردند و از منظر حقوق بشر گفتند اقدامات اسرائیل جنایت است، حتی بههمین دلیل یکی از استادان مجبور به استعفا شد. نباید به استاد دانشگاه گفت تو حق اظهار نظر نداری، اگر گمان میکنند با امر و نهی بیشتر میتوانند اوضاع را کنترل کنند باید گفت اینطور نیست، با این اقدامات نارضایتیها بیشتر میشود و کمک میکند تا تعهد افراد به نظام کمتر شود.
با نشانههایی که دریافت میکنید وضعیت دانشگاه در آینده چهطور خواهد بود؟
من شخصاً به نهاد دانشگاه امیدوار هستم و گمان میکنم بالاخره دانشگاه با عملکرد خودش میتواند موجب اصلاح در جامعه شود. ما شاهد هستیم وقتی دانشجو و استاد یک مدتی در محیط دانشگاه قرار میگیرند آن آزاد اندیشی و افکار مستقل خودشان را پیدا میکنند و به فرهنگ غنی کشورشان متکی میشوند طوریکه دیگر حاضر نیستند هر ایدهای را بپذیرند.
اصولاً دانشگاه جایی هست که نقد میکند و با پشتوانه علمی هر حرفی را به سادگی نمیپذیرد، با این ایده من به دانشگاه امیدوار هستم، اگرچه این روزها استقلال دانشگاه خدشهدار شده اما در دراز مدت نمیشود دانشگاه را تحت سیطره قرار داد و آزادی آن را گرفت، اتفاقاً مردم ما به دانشگاه از هرجای دیگری بیشتر امید دارند. متاسفانه این روزها رویکرد کارشناسی، تخصصی و علمی کنار گذاشته شده اما بالاخره مجبور خواهند شد این رویکرد ضد کارشناسی را اصلاح کنند و به کار تخصصی روی بیاورند، به همین دلیل دانشگاه در آینده نقش موثرتری در کشور دارد.